Het is door de kracht van observatie en reflectie dat men een weg vindt.
Claude Monet
De trend dat steeds vaker gedrag en cultuur op de agenda staat bij organisaties in de financiële sector en de zakelijke dienstverlening juich ik toe. Van oudsher toch de sectoren waarin rationeel-economische aspecten een hoofdrol spelen. Voor het schrijven van dit blog heb ik mij laten inspireren door het artikel ‘Reflectie in de bestuurskamer’ van Mirea Raaijmakers en Wieke Scholten, psychologen en toezichthouders bij De Nederlandsche Bank. Dit artikel is verschenen in het vakblad van het Nederlands Instituut van Psychologen, in oktober 2014. Zij zagen onder andere dat onveiligheid in directiekamers kan leiden tot eenzijdige besluitvorming of struisvogelgedrag ten opzichte van problemen en risico’s. Door onvoldoende aandacht voor gedragspatronen en groepsdynamiek kan risicovol gedrag (blijven) bestaan.
Raaijmakers en Scholten geven aan dat DNB sinds 2011 naast de boekhoudkundige cijfers, de juridische regels en wetten en economische modellen tevens toezicht houdt op gedrag en cultuur en de ongewenste gevolgen van gedrag van bestuurders en groepsdynamiek in de bestuurskamer. Het lijkt mij een goede ontwikkeling niet alleen in de financiële sector, ook in alle andere sectoren. Ook in governancecodes binnen het onderwijs– zoals de code goed Onderwijsbestuur van de VO-Raad, juni 2015 – is aandacht voor het toetsen van juist moreel gedrag naast het ter zake kundig zijn. Ik ben ervan overtuigd dat – in the end – (zelf)reflectie en elkaar aanspreken net zo cruciaal zijn voor het succes van een organisatie, als het sturen op kennis en targets.
Stap in je helikopter!
Mijn ervaring is dat de reguliere MT of bestuursvergadering zich vaak richt op een veelheid aan operationele zaken die ‘afgetikt moeten worden’. Visie en strategie vraagstukken krijgen aandacht in heisessies. Hoe vaak maakt u eigenlijk tijd voor het overdenken van uw handelen in een reguliere werkweek? En deelt u deze reflectie dan ook direct binnen uw organisatie? Geeft u hier betekenis aan? Ik merk dat het niet iedereen lukt om in de hectiek van alle dag structureel tijd of aandacht te nemen voor reflectie. Ik nodig mijn gesprekspartners regelmatig uit om eens wat vaker ‘in de helikopter te stappen’. Zelfs als dit wordt betiteld als ‘soft’ of ‘geen tijd’ of niet direct de meerwaarde van reflectie wordt gezien. Het werkt om te weten waar u staat (met uw organisatie) en waar en vooral hoe u naar uw organisatiedoelen toe wilt werken.
Ook is het goed mogelijk dat reflecteren en feedback geven op gedrag in voor de organisatie en haar leiding moeilijke situaties niet altijd door betrokkenen in dank zal worden afgenomen. Evenwel is mijn eigen ervaring dat zaken uit de ‘onderstroom’: gedrag(spatronen) en cultuur wel degelijk van invloed zijn op de ‘bovenstroom’: datgene wat tastbaar en meetbaar is. Hoe vindt uw besluitvorming plaats? Wat is de leidende leiderschapsstijl in uw organisatie? Op welke manier wordt er onderling gecommuniceerd?
Streeft u een cultuurverandering binnen uw organisatie na?
Een cultuur verandert alleen als u met elkaar consequent en over een lange termijn zich bezig houdt met het benoemen van en elkaar aanspreken op wenselijk gedrag; ook – of misschien wel vooral – in de top van de organisatie!